Έντυπη Έκδοση Ελευθεροτυπία, Δευτέρα 29 Σεπτεμβρίου 2014
Το μπορείς;
Εχεις τις ρίζες σου βαθιές. Κρατάς
από τον Πυθαγόρα, τον Σωκράτη και τον Πλάτωνα. Βαδίζεις στους αιώνες και
κουβεντιάζεις με τον Κοραή, με τον Ψαλίδα και τον Κούμα. Συνοδοιπόροι
σου ο Δελμούζος, ο Γληνός, ο Κριαράς, ο Τσολάκης και τόσοι άλλοι...
Κοπιάζεις κι αγωνίζεσαι να επιβληθείς στο χάος της αμάθειας.
Με μια ακατάπαυστη μανία ποτίζεις με ιδρώτα της μόρφωσης το
δέντρο. Δεν παραιτείσαι. Επιμένεις να ελπίζεις στο ανέλπιστο, να
προσδοκάς το απροσδόκητο. Ποτέ δεν γράφτηκες στους καλοπληρωμένους. Ποτέ
δεν μπόρεσες να φτάσεις στα «ψηλά» πατώματα. Κι όμως, δάσκαλε, ήσουν
εσύ που έστηνες τα θεμέλια για να χτιστεί το μέλλον. Ησουν εσύ που
αφουγκραζόσουν τις ανάγκες των παιδιών σου και τους έδινες κάθε πρωί το
μερτικό τους στη ζωή. Και με δική σου μέριμνα γέμισαν τα πέρατα της γης
με σπουδαγμένους. Τότε που η πατρίδα πάλευε το τρύπιο πανωφόρι να
μπαλώσει. Είχες αντίκρυ του Βρεττάκου τα δεκατέσσερα παιδιά κι έπρεπε να
χορτάσεις κάθε είδους πείνα τους. Και τα κατάφερες! Και τώρα, είσαι εσύ
που πρέπει να σταθείς. Για μια φορά ακόμα στυλοβάτης. Είσαι εσύ που
πρέπει να παλέψεις με όσα δικά σου κουβαλάς κάθε πρωί προτού βρεθείς
στην τάξη. Εσύ που πρέπει να διδάξεις, αφού μερέψεις πρώτα τις
πληγιασμένες τις ψυχές. Να ξαναστήσεις το παιχνίδι απ' την αρχή. Και να
μπολιάσεις τους βλαστούς με αξίες που ξεμάκρυναν κι άφησαν το χωράφι
χέρσο. Να διδάξεις σεβασμό και ηθική κι αλληλεγγύη. Αγάπη στο
συνάνθρωπο, αξιοπρέπεια και δικαιοσύνη που θέλει όλα τα πλάσματα
ισότιμα. Κι όλα ετούτα όχι με λόγια, μα με το παράδειγμά σου, δάσκαλε.
Κοίτα μέσα σου. Το μπορείς; Αν ναι, σωστά το δρόμο πήρες. Αν όχι, είναι
καιρός ν' αλλάξεις ρότα. Μήπως προλάβεις τη ζημιά. Χρόνια πολλά σου,
δάσκαλε! (Η 5η Οκτωβρίου είναι η Παγκόσμια Ημέρα των Εκπαιδευτικών).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου